تأثیر بهبود سیستم مراقبت و توانمندسازی گروه های مردمی بر شناسایی بیماران مبتلا به سل

مقدمه و اهداف: مهم ترین راه پیشگیری از بیماری سل تشخیص و درمان بموقع موارد بیماری است. این مطالعه با هدف ارزیابی بهبود نظام مراقبت ازطریق توانمندسازی گروه هایی ازجامعه بر شناسایی موارد ابتلا به سل در شهرستان دره شهر انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای بود، که آموزش دو گروه از جامعه (بستگان مبتلایان و مدارس) را در بر می گرفت و این افراد برای شناسایی و ارجاع بیماران به مراکز بهداشتی استفاده می شد. پس از یک سال از انجام مداخله، شاخص های بیماریابی محاسبه و با استفاده از آماره والد و توزیع پواسن با اندازه شاخص ها در سال قبل از مداخله مقایسه می گردید. جهت مقایسه میزان بروز سل بعد از مداخله با دیگر شهرستان های استان از توزیع نمایی و لگاریتم میزان بروز استفاده گردید. نتایج: پس از مداخله، میزان بروز موارد اسمیر مثبت از 1/5 درصد هزار به 2/35 درصد هزار افزایش یافت (001p<). همچنین این شاخص با میزان بروز محاسبه شده برای استان (8/8 درصد هزار) تفاوت معنی داری داشت (001p<). در طول مداخله 408 بیمار مشکوک، شناسایی شد که در مقایسه با سال قبل (137 مورد)، بیش از 297 درصد افزایش را نشان داد (001p<). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد با آموزش گروه هایی از جامعه در زمینه اهمیت بیماری سل و آموختن نشانه های بیماری به آنان، می توان بازدهی نظام مراقبت را در شناسایی و درمان بیماران مبتلا به سل ارتقاء بخشید.